«Η μοναδική φήμη που απολάμβανε ο Λεονάρντο ντα Βίντσι στην διάρκεια της ζωής του και η οποία, φιλτραρισμένη μέσα από την ιστορική κριτική, παραμένει αμείωτη μέχρι σήμερα, επαφίεται κυρίως στην απεριόριστη επιθυμία του για γνώση, η οποία κατεύθυνε το σύνολο της σκέψης και της συμπεριφοράς του.

Με καλλιτεχνική κλίση και ταλέντα, θεωρούσε τα μάτια του ως τη βασική του οδό προς τη γνώση. Για τον Λεονάρντο η όραση ήταν η ύψιστη αίσθηση του ανθρώπου επειδή αυτή μόνη μετέδιδε τα γεγονότα της εμπειρίας άμεσα, ορθά και με βεβαιότητα. Έτσι, κάθε φαινόμενο που γινόταν αντιληπτό γινόταν ένα αντικείμενο γνώσης και το «να γνωρίζεις πως να βλέπεις» έγινε το μεγάλο θέμα των μελετών του. Επένδυσε τη δημιουργικότητα του σε κάθε τομέα όπου χρησιμοποιείται η γραφική αναπαράσταση: ήταν ζωγράφος, γλύπτης, αρχιτέκτονας και μηχανικός. Πήγε όμως και παραπέρα. Χρησιμοποίησε την εξαίρετη νόησή του, την ασυνήθιστη ικανότητα παρατήρησης και την δεξιοτεχνία του στην τέχνη της ζωγραφικής για να μελετήσει την φύση καθαυτή, μια γραμμή έρευνας που έδωσε χώρο στην διπλή τους ενασχόληση με την τέχνη και την επιστήμη, να ανθίσει».

Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις, είναι από τις αγαπημένες ιστορικές προσωπικότητες του σύγχρονου κόσμου. Πέραν τούτου είναι εκπρόσωπος του ζωδίου του Ταύρου και θα μπορούσε να πει κανείς ότι σε γενικές (και όχι ειδικές) γραμμές αποτελεί ένα «εγχειρίδιο» για το πως μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει ορθά αυτή την ενέργεια.

Η ενέργεια του ζωδίου του Ταύρου όντως μεταφέρει την δυνατότητα μιας λεπτοφυέστερης, ακριβέστερης και ταυτόχρονα ευρύτερης και περιεκτικότερης όρασης πέρα από την συνηθισμένη, καθημερινή αίσθηση. Αυτή η περιεκτικότερη όραση είναι το αποτέλεσμα της επίσης φωτεινής ποιότητας του ζωδίου ή της ματιάς του επάνω στα πράγματα η οποία συνοψίζεται στην δυνατότητα παρατεταμένης εστίασης με ακρίβεια μέχρις ότου τα πράγματα αποκαλύψουν την φύση, τις δυνατότητες και την έκταση της επιρροής και των συνδέσεών τους.

Αυτός ο ενεργειακός εξοπλισμός χρησιμοποιήθηκε άριστα από τον Λεονάρντο ντα Βίντσι και του επέτρεψε να έχει επίτευξη έξω από το συνηθισμένο μέτρο της εποχής του. Ήταν ωστόσο κυρίως μια πολύ καλή χρήση της βασικής ενέργειας που έρεε στο ωροσκόπιο του. Ίσως το πλέον αξιοθαύμαστο στην τοποθέτηση του ντα Βίντσι να ήταν η επίμονη εστίαση του, το κοίταγμα των πραγμάτων μέχρι αυτά να του αποκαλυφθούν, χωρίς ιδιαίτερη βιασύνη να επιβάλλει στα πράγματα κάποια προκατασκευασμένη αντίληψη ή ιδέα. Αυτό ήταν στην ρίζα της καινοτομίας και της εφευρετικότητάς του. Ξεκινούσε κοιτάζοντας για να μάθει να αρχικά να βλέπει.

Στην παρούσα χρονική συγκυρία βρισκόμαστε υπό το φως αυτής της ίδιας ενέργειας μέσα στο έτος και επειδή το φως είναι το Φως του Ταύρου κάνει δυνατή την όραση που είναι η όραση του Ταύρου. Αυτό σημαίνει μια ευκαιρία για επανεξέταση αρχικά του τρόπου που βλέπουμε έναντι των αντικειμένων που βλέπουμε. Ένα τέτοιο εγχείρημα οδηγεί αναπόφευκτα σε άμεση γνώση ή σε γνώση στην οποία παρεμβάλλονται το κατά δύναμη λιγότερο οι εξωτερικές «προσμείξεις» και η οποία δεν έχει καμία σχέση με την πληροφορία. Είναι πρώτα από όλα γνώση για την ποιότητα και την δομή του μηχανισμού μέσα από τον οποίο κοιτάζουμε. Σε τι δίνουμε σημασία, τι κρατάμε, τι απορρίπτουμε, ποια είναι τα τυφλά σημεία, ποιες είναι οι προκατασκευασμένες ιδέες ή προσδοκίες που ψάχνουμε να επιβεβαιώσουμε ή να απορρίψουμε και τελικά περιορίζουν την όρασή μας;

Μέσα από το φως του Ταύρου κάτι από αυτά μπορεί να γίνει γνωστό.

Το κείμενο σε εισαγωγικά είναι από την Εncyclopedia Βritannica

Η εικόνα είναι το “Σκίτσο ενός κοριτσιού”, χρονολογημένο περί το 1483